Rekolekcje Ewangelizacyjne w Szczyrku - 14 - 16 IV 2023 r.
Po raz kolejny przeżywaliśmy Rekolekcje Ewangelizacyjne. Tym razem w Szczyrku gościło 20 małżeństw, ks. Marcin Stopka oraz diakonia wychowawcza.
Świadectwo uczestników
Uczestnicząc w Rekolekcjach Ewangelizacyjnych w Szczyrku mieliśmy możliwość, aby kolejny raz przypomnieć sobie podstawowe prawa życia duchowego, a co najważniejsze mieliśmy możliwość, a może lepiej nazwać to przywilej przyjęcia Chrystusa, jak naszego Pana i Zbawiciela. Przez kolejne dni pięknie prowadzili nas animatorzy i ksiądz Marcin. Przygotowany, przemodlony i dopracowany program pomógł nam, jako uczestnikom jeszcze lepiej przejść każdy punkt rekolekcji. Osobiste spotkania z Panem Jezusem w adoracji, Mszach Świętych i na modlitwach osobistych dodawały nam siły i radości, aby jeszcze bardziej otwierać się na łaskę Pana. Szczególnym doświadczeniem były dla nas świadectwa życia wypowiedziane przez małżeństwa podczas konferencji. W nich mogliśmy szukać i rozeznawać również wolę Bożą odnośnie naszego życia oraz ubogacać się życiem innych małżeństw. Cennym czasem był też ten spędzony w małych grupach, gdzie każdy miał możliwość zabrać głos, aby podzielić się swoimi doświadczeniami, przeżyciami, a przede wszystkim, aby dzielić się tym, jak Bóg przemawia do nas poprzez Słowo zawarte w Piśmie Świętym. Jesteśmy niesamowicie wdzięczni za ten czas, za każde słowo, uśmiech, drobne gesty miłości i niesamowitą uczynność z jaką się spotkaliśmy. Dzięki temu możemy iść dalej, aby umacniać miłość w naszej rodzinie i, aby świadczyć, że tylko z Jezusem i poprzez niego żyjemy prawdziwym życiem. Agnieszka i Piotr
Seminarium Odnowy Wiary
Przez 9 kolejnych tygodni października i listopada tego roku w Parafii Św. Floriana w Żywcu Zabłociu odbywało się "Seminarium Odnowy Wiary". Na wieść od planowanym seminarium bardzo się ucieszyłem, zwłaszcza że mieszkam w Żywcu, wiec mogłem uczestniczyć bez konieczności dojazdu. W czasie trwania seminarium na każdy dzień przypisany był tekst Pisma Świętego do osobistego rozważania. Teksty podane były, tak aby tematycznie nawiązywały do tematów konferencji, głoszonych przez zaproszonych kapłanów. Ten czas na nowo pozwolił mi uwierzyć w prawdziwość i skuteczność Słowa Bożego. W jednym z tekstów mowa była o tym „obyś był zimny, albo gorący…” Zrozumiałem, że letniość to obojętność, to stanie w miejscu. Natomiast "uchwycenie" się Słowa Bożego powoduje, że można na nowo, z większym zapałem rozpalić serce, bo gorliwy ten kto miłuje w większym stopniu, tak że im więcej miłuje tym bardziej jest gorący, zapalony, niezmordowany, bo Bóg na nowo w sposób nowy lepszy, doskonalszy, odnowił we mnie swój obraz - pojmowanie Miłości. Owocem tego seminarium była też spowiedź, nawrócenie w moim przypadku uwierzenie że może być lepiej. Seminarium utwierdziło mnie w przekonaniu, że skoro Pan Jezus jest obecny w Najświętszym Sakramencie, to daje mi to możliwość osobistego spotkania z Nim, a zatem mogę na ile mnie stać przyjmować Go z najwyższą czcią, klękając przed Nim jako jedynym Bogiem - przed nikim innym nie muszę klękać ale przed Nim gorąco pragnę. W modlitwie stawienniczej prosiłem o swobodę wypowiadania się, świadczeniu bez lęku o Panu Jezusie, oraz o rozmiłowanie się w modlitwie i wszystkim tym co się odnosi do Niego. W odpowiedzi Duch Święty sprawił, że dostrzegam obecność Pana Jezusa i całą Jego miłość względem mnie, to rozpala moje serce i pobudza mnie do modlitwy i głębszej relacji z Nim. Dziękuję wszystkim tym którzy przyczynili do zorganizowania seminarium i tym którzy w to dzieło się z sercem zaangażowali - wszystkim gorące Bóg zapłać.
Seminarium Odnowy Wiary wprowadziło mnie w głębsze przeżywanie relacji ze Słowem Bożym. Podczas tych kilku tygodni nie brakowało momentów słabości, upadków które utwierdzały w tym że siłę dla mnie ma Chrystus. Spotkania w grupach otworzyły mnie na innych ludzi, pokazały że każdy może inaczej odczytywać konkretne Słowo i je rozumieć. Bogate w treść konferencje rzuciły inne światło na wiele spraw z których nawet nie zdawałem sobie sprawy. Myślę że każdy ze świadomych katolików powinien choć raz przeżyć takie seminarium gdzie pochyli się nad sobą, relacją z Bogiem oraz innymi ludźmi którzy go otaczają. Cyprian
Rekolekcje ewangelizacyjne w Szczyrku 18 - 20. 11. 2022 r.
Szczęść Boże.
W dniach 18-20 listopada 2022 r. wzięliśmy udział w Rekolekcjach Ewangelizacyjnych w Szczyrku. Na rekolekcje przyjechaliśmy wraz z dwoma synami i córką. Wyjazd na weekendowe rekolekcje nie był dla nas łatwy. W ostatnich dniach przed rekolekcjami mieliśmy wiele obowiązków i sporo przygotowań. Pomimo tego w piątkowy wieczór dotarliśmy do Ośrodka Rekolekcyjno-Wypoczynkowego „Górka” położonego w szczególnym miejscu, tuż obok górskiego Sanktuarium Matki Bożej Królowej Polski. Wyjątkowość tego pielgrzymkowego miejsca jak również piękno przyrody pomagały nam w przeżywaniu tego krótkiego lecz dobrego czasu rekolekcji.
Już w piątkowy wieczór zauważyliśmy z żoną, że nasze dorastające dzieci zaczęły pozytywnie przyjmować i uczestniczyć z zaangażowaniem w przygotowanych zajęciach. Najcenniejszym doświadczeniem w czasie przeżytych rekolekcji było to, że nasze dorastające dzieci brały udział w spotkaniach w małej młodzieżowej grupie. Prowadziła je para sympatycznych animatorów, która w przystępny sposób przedstawiła im prawdy o Bożej miłości, grzechu, zbawieniu i wierze w Jezusa. Kolejne cenne przeżycie to wysłuchanie kilku świadectw małżeństw, które zechciały podzielić się z uczestnikami własnymi doświadczeniami życiowymi i nade wszystko decydującą rolą modlitwy i zawierzenia życia Bogu.
W czasie spotkań w małych grupach poznaliśmy pary zarówno z długim doświadczeniem jak i świeżo upieczonych małżonków. Konferencje wygłosił dla nas ks. Marcin. Zwracał się do uczestników z radością i pogodą ducha. Udział w rekolekcjach nie przeszkodził mu w sprawowaniu Eucharystii o godz. 6 rano we własnej parafii.
Zapewne nikt wcześniej nie przewidział i nie planował, że przyjęcie Jezusa jako swego Pana pokryje się z Uroczystością Chrystusa Króla. W naszym odczuciu znaleźliśmy się w przeznaczonym dla nas miejscu i czasie. Czy weźmiemy udział w kolejnych, dłuższych rekolekcjach? Ufamy, że tak. Chwała Panu! Monika i Krzysztof
Tydzień z Ewangelią
29 września po raz kolejny w ramach Tygodnia z Ewangelią odbyło się spotkanie małżeństw w karczmie „Harnaś” w Bielsku – Białej zorganizowane przez Diakonię Ewangelizacji Ruchu Światło - Życie. W tym roku zaproszonymi gośćmi byli Iga i Konrad Grzybowscy, założyciele fundacji „Ster na miłość”.
Oto krótkie świadectwo z tego spotkania.
"Jadąc na spotkanie, niewiele wiedzieliśmy o Idze i Konradzie. Myśleliśmy, że zobaczymy kolejne „medialne” małżeństwo, któremu dobrze się wiedzie, wszystko łatwo przychodzi i które przekaże znane rady i wskazówki na udane życie małżeńskie i rodzinne. I tak było, aż do momentu, gdy Iga zaczęła dzielić się doświadczeniem krzyża, ciężką chorobą swoich dzieci. To był przełom, poczuliśmy, że to nie lukrowane małżeństwo, tylko takie jak każde inne, w tym nasze, poddane próbie cierpienia. W tym doświadczeniu zawierzyli Bogu maksymalnie, sprawiając, że inni pytali „Kim jest Wasz Bóg, opowiedzcie o Nim”. Pełni ufności, przeszli ten czas zwycięsko, pokazując nam siłę płynącą z wiary i sens cierpienia. Te trudne doświadczenia nie pozbawiły ich radości, entuzjazmu i otwartości na innych. Świadczą, że siłą każdej rodziny jest Bóg, który jest Miłością. Dziękujemy Wam." Asia i Tadek
W dniach 18-20.02.2022 w Bystrej przeżywaliśmy rekolekcje Diakonii Ewangelizacyjnej RŚŻ naszej diecezji. Poprowadził je dla nas ksiądz Marcin Paś, który jest Diecezjalnym Duszpasterzem Młodzieży diecezji gliwickiej. Kapłan tryskający energią i pełen pasji w tym co robi. Jego postawa utwierdziła mnie w tym, że życie blisko Boga może być piękne i pełne radości.
Konferencje o budowaniu relacji z sobą, z Bogiem i drugim człowiekiem. Wieczorna adoracja, moment wyciszenia, czas spotkania z Jezusem. W mojej głowie słowa "nic, nie musisz mówić nic...", w sercu Pokój i prawie namacalna Obecność Boga.
Był to dla mnie czas ogromnej łaski. Czas w którym uświadomiłam sobie kim jestem, a kim nie chcę się stać. Zobaczyłam jak wiele pracy mnie czeka. Pracy nad sobą, bym była jak "młody Dawid", pełna ufności Bogu. Bym wszystko co robię, robiła w imię Boga i z Bogiem, a nie dla własnej chwały i wygody życiowej. Za ten czas Chwała Panu. Sabina
Rekolekcje Ewangelizacyjne w Wiśle 26 - 28 XI 2021 r.
Świadectwo
Seminarium Odnowy Wiary
Po Niedzieli Ewangelizacyjnej w ramach Tygodnia z Ewangelizacją w parafii pod wezwaniem św. Małgorzaty i Katarzyny w Kętach odbyła się kolejna edycja Seminarium Odnowy Wiary
Kiedy usłyszałem podczas kazania ks. Kamila w niedzielę ewangelizacyjną, że Seminarium Odnowy Wiary będzie czasem wietrzenia serca, od razu wiedziałem, że to czas dla mnie. Rzeczywiście, Bóg skutecznie przewietrzył mojego ducha. Seminarium stało się dla mnie okazją do odnowienia swojej lekko kulejącej relacji z Bogiem oraz odkryciem nowych rzeczy w Bogu. Bardzo mocno przeżyłem modlitwę o uzdrowienie wewnętrzne. Pozwoliła mi ona pogodzić się z wieloma porażkami w życiu i uwolnić się od poczucia winy. Jestem również wdzięczny za wieczór z przyjęciem Jezusa jako swojego osobistego Pana i Zbawiciela. Seminarium Odnowy Wiary stworzyło przestrzeń oderwania się raz w tygodniu od całego zgiełku codzienności i możliwości spotkania z Kimś ważnym. Bardzo dziękuję Diakonii Ewangelizacji oraz wspólnocie WNiM za poprowadzenie tego dzieła. Chwała Panu!
Rekolekcje Formacyjne Diakonii
W dniach od 16-18 lutego w Bystrej odbyły się rekolekcje Diakonii Ewangelizacji RŚŻ naszej diecezji. Prowadził je ojciec Kordian z zakonu franciszkanów. Głównym tematem było nauczanie papieża Franciszka. Mnie szczególnie zainteresowała adhortacja o powołaniu do świętości. Lepiej zrozumiałem prostotę drogi życia szczęśliwego (świętego). Papież Franciszek zarysował drogę świętości, natomiast w Oazie jest ona ukazana ze wszystkimi szczegółami. Oczywiście jest wymagająca i wiele razy brakowało mi sił, by iść dalej. Spotkałem wiele osób, które powinny pomóc, doradzić i ukazać zachwyt dążenia do świętości, a niestety było całkiem odwrotnie. Te rekolekcje upewniły mnie, że idę w dobrym kierunku i mimo problemów zdrowotnych, Chrystus pozwolił je przeżyć w radości! Janusz
Te rekolekcje były dla mnie bardzo owocne. Odkryłam wielką wartosć nauczania papieża Franciszka, bogactwo i prostotę Jego słów kierowanych nieustannie do nas. Odsunęłam, mam nadzieję na zawsze, podsycaną różnorakimi doniesieniami medialnymi "nieufność" wobec Oja Świętego. Wynikała ona przede wszystkim z mojej ignorancji i braku chęci głębszego poznania Jego przesłania. To pierwsze moje "nawrócenie". Kolejne wiąże się z tematem tak wszechobecnej dzisiaj ekologii. Myślę, że w rachunku sumienia muszę uwzględniać nie tylko moją relację z Panem Bogiem, z samą sobą, z drugim człowiekiem, ale także ze wszystkimi stworzeniami i z naturą. Dziękuję Ci Panie, że z Twojej łaski dane mi było wraz z całą wspólnotą ożywić wiarę, nadzieję i miłość. Asia
Rekolekcje ewangelizacyjne w Wiśle w ośrodku "Idylla" 15 - 17 XI 2019 r.
Kilka refleksji po rekolekcjach….
Pojechałam na rekolekcje do Wisły z nadzieją, że usłyszę i dowiem się czegoś co uzdrowi nasze relacje małżeńskie. Może nie są jakieś arcytrudne, ale miodu nie ma niestety. Z reguły zdarzało się tak, że to ja zabiegałam i dążyłam do rozmów i naprawiania relacji, ale tym razem miałam jakieś opory. Za to mój małżonek wydawał się bardziej chętny do wyjazdu. Skończyło się tak, że w ostatnim dniu rekolekcji znowu się pokłóciliśmy. Można by rzec: klapa jak stąd do Warszawy…Chyba obojgu nam wydawało się, że w blasku chwały, przemienienia i Bóg wie jeszcze czego wyjedziemy z tych rekolekcji pełni miłości, czułości i zadowolenia.
No więc NIC takiego się nie stało. Wyjeżdżaliśmy rozczarowani, że poświęcając swój czas NIC nie zyskaliśmy… Jak stwierdził jeden z naszych przyjaciół „powinniśmy być wstrząśnięci i zmieszani, a byliśmy jedynie zmieszani” . Oczekiwałam, że coś mnie zaskoczy, dowiem się czegoś, o czym potem będę mówić „to było mocne”. Mijały godziny i słyszałam to, co już tysiąc razy wcześniej przerabiałam: „Jezus Cie kocha”, „jesteś grzeszna” , „zbawienie jest jest łaską”. Żadnych rewelacji… Jedyne, co dodawało mi otuchy to nadzieja, że dla Boga nic nie jest przypadkiem. Już tyle razy w życiu pokazał mi jak cudownie uzdrawia i leczy moje zranienia….
No i… co rzeczywiście mnie trochę zaskakiwało to wyjątkowy spokój jaki miałam w sercu w czasie tego pobytu. Nie martwiłam się specjalnie nawet „śmierdzącą” wodą w kranie, ani o dzieci, które zostawały pod opieką animatorów, czemu, znając moje nastawienie, dziwił się mój mąż. Konferencje i świadectwa animatorów dały mi doświadczyć jak potężny jest Bóg, skoro słabych, chorych i grzesznych ludzi uzdalnia i popycha do działania ku Jego chwale, i ku radości ich samych. I choćbym nie wiem jak się starała, jeśli nie otworzę swojego serca na Boże działanie, ciągle tylko krytykując, wymagając czegoś lepszego, Bóg nic nie wskóra. Bo nie jestem MU nic winna! Bo wystarczy bym jedynie ZECHCIAŁA zauważyć co i kogo Bóg stawia na mojej drodze, te zwykłe sytuacje i w nich powiedzieć Bogu „TAK” i ..robić swoje.
To wszystko docierało do mnie powoli w trakcie wydłużonej ze względu na korki (przypadek…?:) drogi powrotnej z Wisły. Emocje po kłótni opadały. W ten sam wieczór udało nam się porozmawiać. Czy wróciliśmy uzdrowieni? Tak, tak tak!!! Być może będziemy szukać jeszcze naszej wspólnej drogi na innego typu rekolekcjach, może tym razem małżeńskich. Może niektórymi rzeczami byliśmy rozczarowani. To wszystko jednak pokazało, że nawet trudniejsze i nie zawsze zachwycające sytuacje, jeśli czynione i spędzone dla Boga i z NIM zawsze przynoszą pokój, zgodę i po prostu Dobro.
Boże, dziękuję Ci za ten święty czas.
Pozwól mi otwierać moje serce na obecność innych ludzi w moim życiu.
Pozwól mi pozbyć się krytykanctwa, narzekania i niezadowolenia.
Daj przyjmować życie jakie jest.
Niech potrafię doceniać wszystko, co przez innych robisz dla mnie, bym mogła po prostu „robić swoje” dla Ciebie i ku Twojej Chwale! Amen
Ania
TYDZIEŃ Z EWANGELIĄ
W tym roku Tydzień z Ewangelią rozpoczęła modlitwa wszystkich zaangażowanych wspólnot. 20 września w Kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa przy dworcu spotkaliśmy się aby modlitwą uwielbienia i świadectwem zjednoczyć wszystkich, którzy będą posługiwać w TzE.
Naszą myślą przewodnią jako Diakonii Ewangelizacyjnej był Dar Czynienia Cudów. Magda i Grzegorz Gawendowie dawali świadectwo. 22 września nasza Diakonia rozpoczęła Seminarium Odnowy Wiary w Milówce Niedzielą Ewangelizacyjną. Na każdej Mszy św. było małżeństwo, które dawało świadectwo i zaproszenie do spotykania się przez 9 kolejnych wtorków.
Seminarium zgromadziło sporą liczbę uczestników. Były konferencje, spotkania w grupach i adoracje Najświętszego Sakramentu. W poniedziałek 23 września Diakonia zaprosiła dzieci i rodziców na ewangelizację do „Zabawowa”. Tam przy zabawie zorganizowanej przez świetnych animatorów można było przy kawie i dobrym ciachu porozmawiać o tym co w życiu najważniejsze. Natomiast we czwartek 26 września w Karczmie „Harnaś” na Bulwarach Straceńskich dzięki uprzejmości właścicieli P. Basi i P. Leszka mogliśmy uczestniczyć w spotkaniu dla małżeństw. Zaprosiliśmy ks. Jarosława Ogrodniczaka, który przywiózł ze sobą cudowne małżeństwo. Spotkanie przy kawie i cieście cieszyło się bardzo dużym zainteresowaniem. Było to już nasza drugie spotkanie w „Harnasiu”.
Sobota kończyła TzE na Rynku W Bielsku – Białej koncertem chwały. Ewangelizacja uliczna, modlitwa wstawiennicza oraz możliwość spowiedzi zgromadziła nas abyśmy mogli dawać świadectwo o tym jak piękne jest „bycie we wspólnocie”. Za Wasze zaangażowanie w to piękne dzieło Bóg zapłać a za owoce TzE Chwała Panu.
Świadectwo
I wszyscy zostali napełnieni duchem Świętym(Dz 2, 4a)
Bóg dał mi pragnienie ewangelizacji innych, dlatego też postanowiłam wziąć udział w Seminarium Odnowy Wiary, które odbyło się w dniach od 24-09-2019 do 12-11-2019 w Parafia pw. Wniebowzięcia NMP Milówce.
Ponieważ jestem animatorem dla młodzieży przygotowującej się do sakramentu bierzmowania uważałam, że powinnam wziąć udział w tych spotkaniach, aby pogłębić moją relację z Bogiem i dotknąć powiewu obecności Ducha Świętego. SOW prowadzone było przez diakonię Ewangelizacji Ruchu Światło-Życie Diecezji Bielsko-Żywieckiej. Spotykaliśmy się co wtorek przez 8 tygodni. Zaczynaliśmy wspólną modlitwą Uwielbienia przeplataną śpiewem do Ducha Świętego. Następnie mieliśmy spotkania w małych grupach nad którymi czuwali animatorzy. Po spotkaniach były głoszone przez kapłanów konferencję na dany temat.
Podczas tego seminarium mogłam otworzyć się na działanie Ducha Świętego i jego dary. W tym czasie czułam obecność, siłę i moc jaką otrzymałam od naszego ukochanego Ojca Niebieskiego. Na spotkaniach w grupach odczuwałam bliskość i serdeczność ludzi dla mnie obcych, którzy obdarzali mnie uśmiechem. Najważniejszymi dla mnie były dwa spotkania na których kapłan wyzywał Ducha Świętego i prosił o dary dla nas. Każdy z nas brał światełko i zanosił przed Najświętszym Sakramentem. Na ostatnim spotkaniu była indywidualna modlitwa wstawiennicza na której wstawiennicy modli się nade mną. Wierzę głęboko, że Duch Święty kieruje moim życiem i bardzo często zwracam się do niego z prośbą o pomoc i światło w życiu codziennym. Bardzo dziękuję Panu Bogu, kapłanom i animatorom za ten święty czas, czas spędzony z Duchem świętym.
Renata z Wieprza
Świadectwo Piotra
Kiedy byłem jeszcze pogrążony w nałogu odszedłem daleko od Boga. Choć pochodzę z rodziny katolickiej, zapomniałem o Kościele i o Bogu. Po jakimś czasie otrzymałem łaskę trzeźwości i tak się zaczęło. Trafiłem na dobrych ludzi i do grupy AA. Tam dowiedziałem się, co to jest wspólnota i jak działa, bo jej program zdrowienia opiera się na „12 krokach i 12 tradycjach”, czyli na tzw. dekalogu. Z czasem mojego wychodzenia z nałogu i co za tym idzie trzeźwego myślenia zacząłem myśleć więcej o Bogu. Byłem pewien, że to Jego łaska w taki sposób zadziałała w moim życiu. Zacząłem uczęszczać do Kościoła, przyjmować Sakramenty i Bierzmowanie. Przyjąłem je jako dorosły człowiek, gdyż jako nastolatek byłem, niestety, już uzależniony. Z czasem dotarło do mnie, że człowiek zawdzięcza wszystko co ma w życiu Bogu, który nas tak ukochał i zawsze daje nam szansę, tak jak mnie, na nowe Życie, za co jestem wdzięczny. Staram się jak najlepiej korzystać z życia – nie uciekam, staram się przyjąć wszystko, co zostało mi ofiarowane i wiedzieć więcej o Bogu oraz o tym co dobrego i pożytecznego mogę zrobić. Co do Seminarium Odnowy Wiary, to usłyszałem o Ruchu Światło – Życie w Kościele i postanowiłem dowiedzieć się czegoś więcej. Podczas spotkań nauczyłem się korzystać z Pisma Świętego, czytać Ewangelię i rozumieć ją coraz bardziej. Wspólnota jest bardzo ciepła, wyrozumiała. Po kilku spotkaniach nasunęło się mi wiele refleksji dotyczących Ewangelii i życia nią, jest to dla mnie coś nowego. Według niej i razem ze wspólnotą można żyć na pewno lepiej i pełniej, blisko Boga i bliźnich, nieść posłanie, wzrastać w wierze, cieszyć się darem życia i przekazywać go innym. Jest to moim zdaniem piękna i mądra forma Ewangelizacji, która z pewnością pomoże wielu niedowiarkom. Amen! PIOTR
REKOLEKCJE EWANGELIZACYJNE DLA WSPÓLNOTY "MIŁOŚĆ I ŁASKA" PROWADZONE PRZEZ DIAKONIĘ EWANGELIZACJI
HAŁCNÓW 14-16 VI 2019
ŚWIADECTWO
Rekolekcje były wspaniałym czasem trwania w obecności Bożej. Prowadzący przekazywali głębokie treści związane z moim życiem duchowym. Głoszone słowo umocniło nadzieję na to, że pomimo moich słabości i upadków, BÓG ma dla mnie plan i pragnie, abym chodziła z Nim za rękę. Czułam ,że jestem kochana i nie jestem pomyłką. Uczestnictwo w codziennej Eucharystii, pochylanie się nad Słowem, uwielbianie Pana, grupy dzielenia się oraz pieśni na chwałę Bożą, pozwoliły poczuć moc Ducha Świętego i jego prowadzenie. Był to także czas odpoczynku, odrodzenia i refleksji nad palącą potrzebą ciągłego zapraszania Pana do mojej codzienności, do której często wkrada się rutyna i brak rozpalenia duchowego. Wraz z posługującymi i uczestnikami tworzyliśmy jedną całość, dla której warto było poczuć, że WSPÓLNOTA to dar, który otrzymałam od Boga zupełnie gratis. Dziękuję Mu za to oraz za wszystkich, których tam zaprosił. Uczestniczka
W dniach od 15-17 marca w oazowym ośrodku Ruchu Światło-Życie Idylla w Wiśle przeżywaliśmy piękny czas rekolekcji ewangelizacyjnych, które prowadziła Diecezjalna Diakonia Ewangelizacji z księdzem Kamilem Kuchejdą. Czas tych rekolekcji wytyczały nam szczyty: - prawdy o Bożej Miłości, - o grzechu, - tajemnicy zbawienia i w końcu osobistej decyzji Kogo wybieram i za Kim chcę iść. W tej wędrówce towarzyszył nam obraz Miłosiernego Ojca i jego dwóch (marnotrawnych) synów.
Słowo głoszone z mocą stawiało nas w prawdzie o sobie konfrontując z tymi ewangelicznymi Postaciami.
Ponieważ dawno nie byliśmy na rekolekcjach, cieszyliśmy się na ten czas i jechaliśmy z ogromną tęsknotą serca. Dobrze było znów zanurzyć się w Słowie Radosnej Nowiny dla naszego życia – tak osobiście i indywidualnie oraz w odniesieniu do naszej małżeńskiej relacji; w uzdrawiającym Słowie Prawdy, że jest się umiłowanym dzieckiem Ojca, kochającego bezwarunkowo, który mówi: „wyryłem cię na obu mych dłoniach”, „JESTEM z tobą”, „nie zapomnę o Tobie”.
Wykąpani w tej Bożej miłości z pokorą przyjmowaliśmy Słowo Prawdy o tym, że jesteśmy grzeszni, słabi, że sami z siebie nic nie możemy. Mocno dotknęło nas zdanie z konferencji: „nie walcz z grzechem tylko skup całą swoją uwagę na budowaniu relacji z Panem” - bo jeśli staram się żyć w świetle Słowa Bożego, jeśli staram się poznawać mojego Pana i Zbawcę, jeśli zbliżam się do Niego, to naturalnie odwracam się od zła, grzechu i nie pomyślę nawet by iść inną drogą.
Dziękujemy Bogu za ten czas rekolekcji, za powrót do źródła, doświadczenie Góry Tabor, świadectwa diakoni i kapłana i za doświadczenie wspólnoty żywej wiary.
Ania i Bogdan Kurpik
W dniach 1-3 luty 2019r Diakonia Ewangelizacji Ruchu Światło Życie Diecezji Bielsko-Żywieckiej przeżywała swoje rekolekcje formacyjne. Tematem spotkania były " Trzy wskrzeszenia czyli o tym, że żyjąc z Bogiem naprawdę, nie możesz się nudzić".
W pierwszym kazaniu ks. Kamil otwierał serca uczestników na przyjęcie słowa Bożego. Prosił aby wyjść ze swego "namiotu", stanąć obok i popatrzeć z dystansem na własne troski. Siąść obok, czując gorąco... nowego dnia i dostrzec Boga idącego w naszą stronę.
Konferencje głoszone przez kolejne dni miały każdemu pomóc odpowiedzieć na pytanie "DLACZEGO JESTEM Z BOGIEM?".
Jedyną motywacją do bycia z Nim powinna być miłość, a każdy etap relacji prowadzić ma do bycia z Bogiem - tak po prostu - jak z przyjacielem.
Miłość ta będzie w nas wzrastać jeśli opierać ją będziemy na dwóch filarach 1. BYĆ Z NIM ; 2. BYĆ DLA
Inspiracją do pracy nad sobą były trzy wskrzeszenia: córki Jaira, młodzieńca z Nain i Łazarza. Odpowiadały na pytania: Czy trzeba prawie umrzeć żeby zacząć żyć? Czy wygrywam swoje życie? Co to znaczy być szczęśliwym? Każdy człowiek w sytuacji kryzysowej ma do wyboru dwie drogi: wejść w bezsens lub spotkanie z Bogiem,który mówi żyjesz! Bóg widząc nasze życie,zanim się wydarzy, wzywa nas do życia z Nim.
Tak więc idziemy nieidealni, poranieni, ubrani w przeszłość, teraźniejszość uczyć się kochać Boga i ludzi. Służyć.
Od stycznia tego roku codziennie odmawiam Nowennę Pompejańską. Dzięki tej cudownej modlitwie odczuwam spokój wewnętrzny, czuję się bezpieczna, wolna i szczęśliwa. Wiem, że Matka Boska otacza mnie i dzieci opieką i że już nic złego się nam nie stanie. Moje życie się zmieniło, poznałam wspaniałych ludzi, z którymi mogę porozmawiać i podzielić się swoją wiarą. Przez cierpienie, którego doświadczyłam zrozumiałam, że Pan Jezus jest w moim życiu NAJWAŻNIEJSZY, że jeśli się Jemu zaufa bezgranicznie to On Cię poprowadzi, będzie sterem który nada Twojemu życiu właściwy kierunek, cel i sens. Zrozumiałam również, że rzeczy materialne nie są w życiu najważniejsze, wszystko co mamy otrzymaliśmy od Boga i powinniśmy Mu zaufać i poddać się Jego woli. Dzięki przeżytemu Seminarium dowiedziałam się dużo na temat modlitwy osobistej i bardzo często korzystam z tej formy bliskości z Panem. Ponadto miałam duży problem z codziennym czytaniem Pisma Św. i to właśnie dzięki Seminarium zrozumiałam jak ważne jest, żeby karmić się żywym słowem Bożym. Przez ten czas sporo się dowiedziałam o życiu Jezusa, Jego nauczaniu i tego jak do nas przemawiał i przemawia poprzez swoje życie. To był bardzo dobry czas obcowania z Panem, poznałam ciekawych ludzi od których wiele się nauczyłam. Na grupach dzielenia rozmawiałyśmy jak Jezus żyje w nas, jak działa przez innych ludzi. Polecam każdemu te rekolekcje, kto chce pogłębiać swoją wiedzę i relacje z żywym Jezusem.
Codzienne powtarzam słowa Jezu ufam Tobie! Jezu ufam Tobie! Jezu ufam Tobie!
|
Boża pomoc objawiła się już na etapie zgłoszeń na rekolekcje,gdyż mój mąż, z natury raczej Magdalena |
Chcę z całego serca podzielić się z Wami tym co uczynił dla mnie Jezus w czasie Doświadczenie kochającego Taty i świadomość mojej grzeszności zaprowadziły Zakończeniem mojej wyprawy był akt wyboru Jezusa na mojego Pana i Kasia |
XVII Tydzień z Ewangelią (30 IX-6X 2018)
W tym roku Tydzień z Ewangelią przebiegał trochę inaczej niż w poprzednich latach. Tegoroczna formuła miała na celu dotarcie do możliwie najszerszej grupy mieszkańców Bielska-Białej, w ramach ewangelizacji poszczególnych stanów, stąd "nietypowe" miejsca ewangelizacji.
Niedziela była poświęcona na ewangelizację w parafiach.
Poniedziałek - dzieciom - w sali zabaw Zabawowo oraz Luce Arenie,
Wtorek - ubogim w Kuchni Brata Alberta na spotkaniu z mistrzem olimpijskim w boksie Marianem Kasprzykiem oraz młodzieży w szkołach,
Środa - małżonkom, w ramach spotkań w Karczmie Harnaś oraz Luce Arenie
Czwartek był poświęcony chorym - spotkanie w Domu Zasłużonego Nauczyciela, Eucharystia w Szpitalu Wojewódzkim oraz Msze o uzdrowienie w bielskich parafiach.
W piątek wszystkie wspólnoty posługujące w Bielsku-Białej, w tym Ruch Światło-Życie zgromadziły się na ewangelizacji ulicznej "Twarzą w twarz" na Placu Chrobrego w centrum miasta.
Dzięki temu docieraliśmy z Dobrą Nowiną do wszystkich, których spotkaliśmy na ulicach miasta Bielska-Białej.
Tegoroczny Tydzień z Ewangelią podsumowywała sobotnia Ewangelizacja na Rekordzie połączona z Festynem Rodzinnym i turniejem piłkarskim.
Nasza diakonia w ramach Tygodnia z Ewangelią prowadziła w niedzielę ewangelizację w parafii w Bierach a następnie przez kolejnych 9 czwartków Seminarium Odnowy Wiary. W poniedziałek wspieraliśmy wspólnotę Miłość i Łaska Chrystusa w organizacji Zabawy dla dzieci z Klaunem Bercikiem w Sali Zabaw Zabawowo.
Natomiast w środę zorganizowaliśmy dla małżonków spotkanie w karczmie HARNAŚ z o. Ksawerym Knotzem.
Wraz z innymi wspólnotami braliśmy też udział w piątkowej ewangelizacji na placu Chrobrego oraz w sobotnim festynie na Rekordzie.
Za ten błogosławiony czas Chwała Panu.
|
|
|
|
Te rekolekcje od początku były inne niż przewidywały to założenia.
Mieliśmy tylko sobotę, mieliśmy ufność w to że Bóg będzie działał, mieliśmy młodzież z Kalnej i z prawie Kalnej i na końcu mieliśmy siebie – diakonię ewangelizacji.
Całość rozpoczęliśmy nad ranem, modlitwą i posiłkiem. Następnie słuchaliśmy konferencji i świadectwa, a także widzieliśmy pantomimę „Maski”. Podsumowaniem tych treści był czas spotkania w małych grupach, na których rozmawialiśmy o Bogu który nas kocha, grzechu który to zniszczył, Jezusie który to naprawił.
Drugą część dnia wypełniła wspólna Eucharystia, konferencja, spotkanie w grupach i spotkanie z Agą. Nasz gość specjalny podzielił się z nami swoim doświadczeniem półrocznego pobytu na misji w Indiach. To ciekawe spotkanie podsumowało stwierdzenie że nie trzeba szukać Indii daleko, ale każdy z nas ma swoje Indie tam gdzie pracuje, żyje, kocha.
Całość tych jednodniowych rekolekcji kończyła modlitwa, podczas której mieliśmy okazje przyjąć Jezusa jako Pana i Zbawiciela.
Dla mnie to była czas przyjścia do Jezusa, po różnych trudnościach i wielu kłótniach, a także wielkiej radości z tych młodych ludzi którzy byli tam z nami.
Chwałą Panu!
Mateusz.
Za ten błogosławiony czas CHWAŁA PANU!
Dotknąłem Jezusa, a On sprawił, że przejrzałem.
Rekolekcje Ewangelizacyjne, w których brałem udział w miniony weekend w Wiśle były przeżyciem, którego jeszcze nigdy nie doświadczyłem.
To, o czym mówił ksiądz Kamil, świadectwa, które dawali animatorzy, zwłaszcza nieuleczalnie chory Bogdan sprawiły, że zdałem sobie sprawę jakiej małej wiary człowiekiem jestem.
Wartości, które do tej pory miały dla mnie duże znaczenie przestały istnieć,natomiast rzeczy, do których dotychczas nie przywiązywałem większej wagi nabrały znaczenia.
Zrozumiałem, że muszę być jak ten niewidomy żebrak nawołujący Jezusa coraz głośniej i głośniej, aby On mnie usłyszał i wierzyć, że mnie usłyszy.
W tym właśnie tygodniu Jezus usłyszał mnie po raz pierwszy i mam nadzieję nie ostatni.
Chcę dać świadectwo dla innych, jeśli będziecie wołać Jezusa z wiarą, On was usłyszy i uzdrowi.
Chwała Panu
Karol
23 IX w kościele pod wezwaniem Chrystusa Króla w Bielsku - Białej Leszczynach rozpoczęła się ewangelizacja parafii w ramach Tygodnia z Ewangelią. Na każdej Mszy Św. w niedzielę oraz w sobotę wieczorem były głoszone homilie i świadectwa osób z Domowego Kościoła posługujących w diakonii ewangelizacji Ruchu Światło - Życie.
W poniedziałek członkowie diakonii wyruszyli na ulice parafii, aby ewangelizować przypadkowo spotkane osoby i zapraszać na Seminarium Odnowy Wiary.
Od środy 26 IX rozpoczęły się spotkania w ramach Seminarium Odnowy Wiary. Prowadziła je diakonia oraz Domowy Kościół z Leszczyn. Na spotkania przychodziło ok. 50 osób, kobiet i mężczyzn w różnym wieku.
Uwieńczeniem Seminarium była modlitwa o wylanie Ducha Świętego. Modlitwę prowadził ks. Kamil i zespół z Kamienicy, natomiast indywidualnie nad każdym uczestnikiem modliły się osoby z różnych wspólnot: diakonii modlitwy Ruchu Światło - Życie oraz z Cieszyna, Oświęcimia, Rychwałdu, Czechowic, Bielska.
Dzięki Ci Jezu, że pobudziłeś serca wiernych do głębszego poznania Ciebie, że chętnie poświęcali Ci czas każdego dnia ucząc się modlitwy Pismem Świętym, że chętnie dzielili się swoimi przeżyciami i odkryciami z innymi podczas cotygodniowych spotkań w grupach.
Za ten błogosławiony czas chwała Panu!
Witajcie!
Chciałbym podzielić się z Wami pewnym wspomnieniem, które zostało mi po tym, jak wraz z Żoną wzięliśmy udział w "Seminarium Odnowy Wiary" w parafii Chrystusa Króla w Leszczynach. Zaznaczę, że ja pierwszy raz brałem udział w takiej ewangelizacyjnej "imprezie" i nie bardzo wiedziałem czego się spodziewać. Nie jestem człowiekiem skłonnym do religijnych uniesień i z lekkim niedowierzaniem (a chwilami też i z nutą zazdrości) odbieram słowa tych którzy, czy to podczas adoracji, czy wspominając minione chwile, mówią o spotkaniu z Chrystusem twarzą w twarz, o odczuwaniu jego obecności, zawierzeniu mu każdej chwili, każdej cząstki życia. Też chciałbym rozmawiać z Jezusem jak z przyjacielem, kumplem z ławy szkolnej, ale ... nie potrafię.
Ktoś kiedyś powiedział, że "na tej ziemi pielgrzymami tylko jesteśmy". Kiedy się idzie w drogę samotnie, droga się dłuży. Co raz to opadadają człowieka wątpliwości. Czy idzie dobrą drogą, która z dróg na rozstajach jest tą właściwą, czy w ogóle ta wędrówka ma sens. Ale jeśli rozejrzymy się wokół i zobaczymy, że tą samą drogą idzie ktoś drugi, że jest i trzeci, że dołączyło jeszcze kilku i zebrała się gromada, to spostrzeżemy, że razem idzie się raźniej. Choćby każdy z wędrowców z osobna również był pełen wątpliwości i pytań na które nie znajduje, albo nie jest pewny odpowiedzi, to jednak razem postępują z większą śmiałością. I pamiętam, że kiedy podczas Seminarium siedzieliśmy tak nie raz w "kilku chłopa" rozważając przeznaczone na dany tydzień tematy i czytając fragmenty Pisma Świętego, były takie wspaniałe momenty, kiedy czułem się tak, jakbym przez chwilę wędrował w gromadzie.
I za to chcę podziękować tym ludziom, którzy na te parę dni przyjęli mnie do swego grona. Tym, dzięki którym mogłem przez chwilę poczuć czym jest wspólnota. Tym - po prostu fajnym facetom. Dziękuję!
I na koniec refleksja. Dla mnie niezwykła, bo rzadko mi się takie refleksje zdarzają. Może to właśnie o takich chwilach mówią słowa "Bo gdzie jest dwóch, albo trzech, zebranych w imię moje, tam jestem pośród nich"?
Czyżby w tej gromadzie wędrował z nami ktoś jeszcze?
Marek
Witajcie.
Mam świadomość tego, że nie potrafię oddać słowami tego co mam w sercu. Jestem uczestniczką Seminarium Odnowy Wiary, które dzięki Bogu i dobrym ludziom odbyło się w naszej parafii.
Chcę się podzielić z Wami moimi osobistymi odczuciami, które mam nadzieję, pozostaną we mnie na zawsze. Moja wiara nie tylko się ugruntowała, ale też bardzo wzmocniła. Oddałam życie w posiadanie mojego Króla i Pana. Każdą cząstkę, każdą sferę, każdy oddech, minutę i sekundę mojego istnienia zawierzyłam Temu, który mnie powołał.
Czas katechez, radosnych i refleksyjnych, czas słuchania Słowa Bożego i dla mnie najważniejszy czas adoracji Najświętszego Sakramentu. Cały czas uczę się rozmawiać z moim Przyjacielem Jezusem, błagać Ducha Świętego o Jego dary dla mnie i dziękować Bogu Ojcu za to wszystko co dla mnie uczynił.
Po raz pierwszy uczestniczyłam w modlitwie wstawienniczej. To wielka łaska dla mnie, bo Słowo, które podczas jej usłyszałam, naprawdę dotknęło mnie bardzo mocno.
"Odwagi, Ja Jestem”.
Bo Pan przemówił do mnie, przyszedł osobiście, dotknął tego co sprawiało mi trudność.
Zastanawiam się jak mogłabym zachęcic kogoś do udziału w takim Seminarium.
Bo to, że Bóg obdarzy go wielkimi łaskami jest pewne. Na nic nie musisz zasługiwać. Wystarczy, że jesteś i stajesz po stronie Pana i Stworzyciela. A On da Ci wszystko o cokolwiek poprosisz.
Szczęść Boże.
Jadwiga
W sobotę 23 września diakonia ewangelizacji Ruchu Światło – Życie diecezji bielsko – żywieckiej wzięła udział w happeningu edukacyjnym „Świadek Wolności” zorganizowanym na Placu Piłsudskiego w Warszawie. Wydarzenie to inaugurowało ogólnopolską kampanię społeczną: „Nie piję, bo kocham” oraz wpisywało się w treści Narodowego Kongresu Trzeźwości. Akcję ewangelizacyjną rozpoczęła msza święta w kościele św. Jakuba, następnie przybyli z całej Polski ewangelizatorzy zgromadzili się w auli domu katolickiego gdzie przygotowali się do posługi. Od godziny 13.00 grupa ok. 70 ewangelizatorów służyła pomocą i modlitwą na warszawskim placu. Oprócz koncertów odbywających się na scenie ( m.in. Arka Noego, raper Arkadio) istniała możliwość spotkania z żywym Chrystusem w specjalnie przygotowanym na tą okoliczność namiocie adoracji, skorzystania z sakramentu pokuty, modlitwy wstawienniczej oraz wysłuchania świadectw i debat znanych osobowości i liderów.
Jednym z głównych akcentów wydarzenia było przybliżenie poprzez wystawy i multimedia postaci Sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego oraz idei Krucjaty Wyzwolenia Człowieka.
Ewangelizacja uliczna nie jest łatwą posługą, zwłaszcza w wielkich miastach takich jak Warszawa, gdzie wśród setek przechodniów można spotkać się zarówno z aprobatą jak i odrzuceniem i pogardą. Mamy jednak pewność, że ziarno Dobrej Nowiny zostało zasiane, do Boga należy jego wzrost. Przed laty, na tym właśnie placu, św. Jan Paweł II prosił Ducha Świętego o „odnowienie oblicza tej ziemi” – każdy z nas jest zaproszony, aby przyłożyć rękę do tworzenia lepszego świata, opartego na wzajemnej miłości. Możliwości, jakie stwarza współczesny świat jest wiele. Taka akcja jest jedną z nich.
Kasia
1 IV 2017 r. w Bielsku na oś. Polskich Skrzydeł odbyły się warsztaty ewangelizacji ulicznej dla diakonii ewangelizacji naszej diecezji. Warsztaty prowadziła diakonia ewangelizacji Ruchu Światło-Życie z archidiecezji Katowice. Odpowiedzialny za tamtejszą diakonię Dominik przyjechał wraz z 4 członkami diakonii. aby nauczyć nas jak ewangelizować na ulicy. Pierwsza część warsztatów składała się z wykładów, świadectw oraz scenek praktycznych jak zacząć i prowadzić rozmowę na ulicy. Następnie po modlitwie do Ducha Świętego i błogosławieństwie moderatora diakonii ks. Kamila Kuchejdy wyszliśmy wszyscy, a było nas 21osób na ulice miasta Bielska, aby przypadkowo napotkanym ludziom głosić kerygmat. Na drugą część warsztatów składało sie dzielenie przeżyciami z wyjścia na ulicę i wspólny obiad. Dla członków naszej diakonii było to pierwsze takie wyjście na ulicę. Każdy z nas bardzo to przeżywał, byliśmy zestresowani i pełni lęku jak apostołowie w wieczerniku. Jednak wspólna modlitwa do Ducha Świętego zabrała wszelkie obawy i napełniła nas odwagą i ufnością. Przeprowadziliśmy wiele rozmów z różnym skutkiem. Zobaczyliśmy, że młodzież chętnie rozmawia i ma wiele pytań i wątpliwości. Ludzie byli pozytywnie zaskoczeni, że katolicy wychodzą na ulice żeby porozmawiać o Bogu. Za ten czas, za to nowe doświadczenie, za nową dla nas formę i możliwość ewangelizacji
CHWAŁA PANU !!!
Rekolekcje ewangelizacyjne dla małżeństw w Wiśle w ośrodku Idylla (17–19 III 2017)
Te rekolekcje były dla mnie ogromnym przeżyciem. Tak naprawdę po kilku zdaniach księdza prowadzącego wiedziałam, że wyjadę z tych rekolekcji bogatsza duchowo i umocniona. Każde słowo starałam się chłonąć, zapamiętać. Ujęcia tematów były bardzo trafne, Ksiądz poruszał się po tematach z lekkością, co ułatwiało przyswojenie treści. Świadectwa były poruszające do łez, pokazujące moc Boga i to, jak bardzo potrafi On zmienić nasze życie i zrobić coś z niczego i nalać po brzegi z pustego.
We wspaniały sposób Ksiądz opowiadał nam o miłości Boga do człowieka i o tym, jak Bóg człowiekowi towarzyszył w jego dziejach i jego grzechu. Wiedza ta pomaga wiele zrozumieć, a dzięki zrozumieniu jesteśmy w stanie zobaczyć jaki wpływ ma to na nasze życie, a to z kolei pomaga w podjęciu samodzielnej decyzji o tym by zawierzyć Jezusowi swoje życie, bo to najlepsza dla nas droga. I tak też się stało w moim przypadku. Po raz pierwszy tak naprawdę swoją własną, niewymuszoną, absolutnie wolną decyzją oddałam Panu Bogu swoje życie.
Wypowiedzianych treści było tak wiele, że wciąż czuję jak we mnie pracują, jak wciąż docieram w labiryncie myśli do kolejnych drzwi, które po otworzeniu pokazują mi bogactwo tego, co usłyszałam, poczułam, odkryłam. Wiem, że te rekolekcje zmieniły mnie, a przynajmniej jakąś część mnie, że są ziarnem, które będzie kiełkowało i stanie się drzewem, które wyda dobre owoce, że nawet w momencie kiedy zbłądzę mogę wrócić do tych drogowskazów, które usłyszałam.
„Tunel miłości”, który otwierał rekolekcje i przez który przeszłam był jedną z najpiękniejszych chwil, jakich doświadczyłam i był doświadczeniem wręcz metafizycznym. Organizatorom należy się uznanie za środki, których użyli aby utrwalić w pamięci tematykę rekolekcji, za obrazowe przedstawienie treści, które angażowało każdego uczestnika i było kierowane do każdego z osobna.
Jak to zostało określone przez jednego z uczestników: musimy po rekolekcjach wrócić z oazy na pustynię. I takie uczucie miałam właśnie w sercu opuszczając dom rekolekcyjny, że teraz z tym rozpalonym przez Boga sercem, z naładowanymi bateriami, umocniona wracam do świata aby próbować zmieniać tę najmniejszą jego część, czyli siebie samą i rzeczywistość, która jest wokół mnie. Z Bożą pomocą oczywiście. Za tą wspaniałą szansę, dzięki której mogłam na nowo odkryć to, co jest w życiu najważniejsze i zrobić krok w kierunku Boga chwała Panu!
Sylwia
W dniach od 17 do 19 marca br., wraz z moją żoną i dziećmi uczestniczyłem w rekolekcjach ewangelizacyjnych w Wiśle. Były to rekolekcje dla małżeństw sakramentalnych. Tematem była boża miłość i boży plan dla każdego z nas.
Te trzy dni były cudownym, błogosławionym czasem, w którym Bóg pokazywał mi jak można kroczyć przez życie wraz z Nim. Odkrywałem jak przemawia do mnie poprzez świadectwa życia ludzi, których postawił na mojej drodze. Ludzi, małżeństw, które zawierzyły swoje życie pod Jego opiekę i kierownictwo. Jak dużo Bóg czyni w życiu każdego i każdej z nas i jak często tego niedostrzegamy! Bóg nas bezgranicznie i bezinteresownie kocha i ma dla każdego plan zbawienia, trzeba tylko Mu zaufać. Dobrze było sobie o tym przypomnieć oraz dobrze wiedzieć, że wśród nas jest wiele rodzin, osób które kroczą przez życie wraz z Chrystusem. Bardzo to pokrzepiające!
Dziękuję Bogu za ten czas i Tych wszystkich których mogłem spotkać na tych rekolekcjach. Za ich słowa i świadectwa.
Za to wszystko Chwała Panu!
Marcin
Rekolekcje dla młodzieży "O co chodzi z Panem Bogiem" - Bielsko – Biała Lipnik (24–26 II 2017)
W rekolekcjach uczestniczyło 40 osób. Były to pierwsze rekolekcje ewangelizacyjne dla młodzieży organizowane przez młodzieżową diakonię ewangelizacji Ruchu Światło – Życie.
Rekolekcje diakonii Ewangelizacyjnej (10-12 II 2017)
W dniach 10-12 II 2017 roku w Domu Rekolekcyjnym"Nazaret" odbyły się rekolekcje Diakonii Ewangelizacji Ruchu Światło-Życie. W rekolekcjach wzięli udział małżonkowie Domowego Kościoła, osoby z OAZY Dorosłej i Młodzieżowej, razem 23 osoby.
Konferencje pogłębiały treści ewangelizacyjne "Ewangelizacja przez Modlitwę- Uczynki- Świadectwo". Pierwszą konferencję głosił Moderator Ruchu ksiądz Ryszard Piętka a pozostałe moderator diakonii ewangelizacji ksiądz Kamil Kuchejda.
Był to czas, w którym pogłębialiśmy swoją formację, omawialiśmy plany i wizję diakonii, ale też czas wzajemnego przebywania i cieszenia się sobą
Za ten błogosławiony czas CHWAŁA PANU !!!
Rekolekcje ewangelizacyjne dla Małżeństw - Wisła (25-27 XI 2016)
"Szczęść Boże,
w dniach 25-27 listopada br. uczestniczyliśmy w rekolekcjach ewangelizacyjnych dla małżeństw sakramentalnych w ośrodku „Idylla” w Wiśle. Wybraliśmy się na te rekolekcje w nadziei na pogłębienie naszej relacji z Panem Bogiem, odnalezienie Go w naszym codziennym życiu.
Czas tych rekolekcji pozwolił nam zatrzymać się na chwilę, oderwać od codziennych obowiązków i na nowo pochylić się nad naszą wiarą, odkryć na nowo prawdy, które przecież znamy dzięki naszym rodzicom oraz z nauczania Kościoła.
Jednym z największych naszych odkryć na tych rekolekcjach, było to, że Dekalog w Piśmie Świętym nie ma formy nakazów tzn. trybu rozkazującego – jak najczęściej uczymy się na katechezie, czyli „… nie kradnij, nie zabijaj, ...”. Dekalog jest czasu przyszłego tzn. przyjmuje formę obietnic, czyli „… nie będziesz zabijał, nie będziesz kradł, ...”. Zrozumieliśmy, że Bóg nie tylko nie nakłada na nasze barki ciężkiego brzemienia przestrzegania litery prawa, ale więcej, daje nam obietnice, że jeśli wejdziemy z nim w przymierze to On spełni je, tzn. wypełni tych dziesięć obietnic w naszym życiu. Jeżeli będziemy należeć do Boga, to Dekalog urzeczywistni się w naszym życiu.
Bardzo cenne dla nas były także świadectwa osób, które chciały się podzielić z nami swoim życiem i tym w jaki sposób doświadczają w nim Bożej miłości.
Te rekolekcje pozwoliły nam po raz kolejny „dotknąć” Boga i poczuć jak bardzo nas kocha. Tak bardzo, że poświęcił Swojego Syna dla nas grzeszników, aby dać nam życie wieczne. Na nowo doświadczyliśmy Bożej miłości, która jest większa niż grzech.
Chcemy, aby Jezus był naszym Panem i Zbawicielem, jemu powierzamy nasze małżeństwo, naszą rodzinę, nasze dziś i jutro. Zdajemy sobie sprawę, że codzienne problemy nie znikną jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, jednak teraz wiemy, że Bóg otacza nas swoją Miłosierną Miłością i nie chce naszej śmierci, ale chce dać nam Życie w pełni.
Za czas tych rekolekcji i ich owoce w naszym życiu Chwała Panu."
Ania i Tomek
Seminarium Odnowy Wiary - Hecznarowice (od 6 X 2016)
"Na wstępie dziękuję Bogu, że trafiliście do naszej parafii i tak pięknie pokazaliście ile w waszym życiu znaczy wiara. jest w was tyle radości i miłości i widać to gołym okiem. w codziennym życiu znajdujecie czas dla Boga. Szczególnie ujęły mnie słowa Janusza w ostatnim dniu: „ja wiem, że nigdy nie popełnię grzechu śmiertelnego, wolałbym wszystko stracić.” Wspaniałe jest również to, że te wartości potrafiliście przekazać swoim dzieciom, że również są blisko Boga. Ja tyle razy zaczynałam czytać pismo święte i ciągle przestawałam. Teraz przez te 10 tygodni udawało mi się to i mam nadzieję, że będę to kontynuować. W moim sercu zagościł spokój, którego mi brakowało. Moim pragnieniem jest być blisko Boga tak jak wy. Za wszystko wam dziękuję. Chwała Panu."
Wdzięczna Jola
"Dziękuję Duchowi św. za natchnienie do wzięcia udziału w Seminarium odnowy wiary. Codzienne czytanie Pisma św. przez 9 tygodni trwania Seminarium tak mnie wciągnęło, że po zakończeniu spotkań nie mogłam już przestać, tak mi tego brakowało.Zaczęłam więc i do tej pory czytam codziennie na stronie internetowej "Czytania na każdy dzień" wraz z rozważaniami dotyczącymi przeczytanych fragmentów Pisma św.
Te czytania i towarzyszące im modlitwy wprowadziły w moje codzienne życie spokój ducha i cierpliwość, której tak mi wcześniej nieraz brakowało. Wciąż mam wrażenie, że moje życie jest teraz jakieś inne: lepsze, pełniejsze, spokojniejsze. Jednym słowem szczęśliwsze. Po prostu inaczej je postrzegam, patrzę na nie z innej perspektywy.
W ramach kontynuacji spotkań w grupach seminaryjnych biorę udział w spotkaniach Kręgu biblijnego przy parafii.
Naprawdę warto. Polecam!"
Jadwiga
Rekolekcje ewangelizacyjne dla małżeństw - Wisła (15- 17 IV 2016)
"Pragnęłam wyjechać na rekolekcje ewangelizacyjne z moim mężem oraz kręgiem Domowego Kościoła. Moim celem było odnowienie relacji z Bogiem-powrót do źródeł, przypomnienie sobie i utwierdzenie się w przekonaniu, że Jezus Chrystus jest moim Panem i Zbawicielem. Zapisaliśmy się na rekolekcje odbywające się w dniach 15.04.-17.04.2016 w Wiśle. Data wyjazdu przez przypadek(choć nie ma przypadków ☺)zbiegła się z datą, kiedy cała Polska świętowała jubileusz swoich źródeł, Jubileusz 1050-lecia Chrztu. Dlatego w swoich myślach mogłam jednoczyć się z innymi przeżywającymi ten jubileusz. To co przeżyłam na rekolekcjach ubogaciło mnie, skłoniło do refleksji nad sobą, nad moim małżeństwem i rodziną. Odkryłam, że nie dość że Bóg mnie szaleńczo kocha- bo któryż Ojciec wydałby swojego Syna na śmierć, to jeszcze, że otaczają mnie ludzie, którzy mają swoje Imiona wyryte na dłoniach Boga. Dowiedziałam się, że imię jest niesamowicie ważne, jeśli ktoś ma Imię to jest kimś naprawdę ważnym i cennym w oczach Boga. Uczestnicy rekolekcji choć dopiero poznani byli bardzo szczerzy, godni zaufania, dlatego z taką radością i spokojem mogłam otworzyć się przed nimi, co bardzo pomogło mi w otwarciu się na Bożą Miłość. Uświadomiłam sobie, że bardzo ważne jest to jakimi ludźmi się otaczamy, a jeszcze ważniejsze jak ich postrzegamy, jak jesteśmy do nich nastawieni- jeśli pozytywnie, to dostrzeżemy w nich dobro. Mogę z całą stanowczością powiedzieć, że we wszystkich napotkanych tam ludziach można było dostrzec dobro- ślad Boga, każdy z nas uczestników miał Imię. Jestem wdzięczna całej Diakonii Ewangelizacyjnej, organizatorom, animatorom, księdzu Kamilowi za Boże przygotowanie rekolekcji, przeprowadzenie nas przez Cztery Prawa Duchowego Życia, dzięki czemu mogliśmy z pełną świadomością, pokojem i pokorą przyjąć Jezusa jako swojego Pana i Zbawiciela."
Uczestniczka
"Od 15 kwietnia do 17 kwietnia tego roku uczestniczyliśmy w rekolekcjach ewangelizacyjnych w Domu Rekolekcyjnym “Idylla” w Wiśle Nowej Osadzie.
Rekolekcje prowadzili animatorzy Domowego Kościoła wraz z ks. Kamilem Kuchejdą o oraz fantastyczną parą muzycznych. Diakonia muzyczna, poprzez dobór pieśni oraz jakość ich wykonania i wprowadzanie innowacji elektroniczno- technicznych pomogła w znaczny sposób duchowo przeżyć czas spotkania z Chrystusem.
Rekolekcje ewangelizacyjne to był czas poznawania czterech podstawowych praw życia duchowego chrześcijan, a przez to doprowadzenie do osobistego spotkania z Panem Jezusem – co w sposób niekonwencjonalny, ale w bardzo prosty do zrozumienia wyjaśniał nam ks. Kamil Kuchejda. W czasie rekolekcji rozważana była prawda o Bożej miłości do każdego człowieka, o grzechu, który oddala nas od Boga i o Jezusie Chrystusie, przez którego został zrealizowany Boży plan zbawienia. Kulminacyjnym punktem rekolekcji ewangelizacyjnych było osobiste przyjęcie Jezusa jako swego Pana i Zbawiciela i powierzenie mu swego życia.
To co było dla nas najważniejsze podczas rekolekcji, dotarło do nas dopiero pod ich koniec. A były to trzy kwestie, które mocno nas zachwyciły.
Pierwszą z nich była widoczna działalność Ducha Świętego przed rozpoczęciem rekolekcji. Zaangażowanie par animatorskich było niesamowite jeszcze przed przyjazdem na rekolekcje. Dużo, dużo wcześniej otrzymaliśmy informacje o rekolekcjach w telefonicznych mailach. A wielkim zaskoczeniem była Wielkanocna Kartka Świąteczna z życzeniami od animatorów, których nie znaliśmy. To było niesamowicie motywujące żeby być na tych rekolekcjach pomimo licznych perturbacji i przeciwności .
Kolejnym zachwytem była obecność i fenomenalna posługa diakonii wychowawczej. Spodziewaliśmy się bardziej opieki w stylu ‘świetlicowym’, jednak obserwacja dzieci wracających po zabawie z diakonią dawała niebywałą radość. Przede wszystkim, gdy widzieliśmy dzieci podśpiewujące, wzbudzało to w nas radość, bo był to przejaw czegoś, z czym nie spotykamy się na co dzień. Ważne również było to, że dzieci bardzo chciały wracać na spotkania z diakonią, co pozwalało rodzicom bardziej skupić na duchowym przeżywaniu rekolekcji.
I wreszcie ostatni zachwyt nad tym, jak bardzo udało nam się doświadczyć poczucia, że Pan Jezus nas poszukuje, tęskni za nami i chce, abyśmy do niego z własnej woli przychodzili. Podczas rekolekcji zrozumieliśmy, że wiele rzeczy, które pozornie w naszym życiu pozostają niezależne, są w rzeczywistości małymi częściami jednej dużej układanki. Mimo tego, że na co dzień tego nie zauważamy, to podczas rekolekcji okazało się, że w naszym życiu są liczne przejawy Bożej troski o nas, zainteresowania naszym dobrem i obdarowywania naszej rodziny Bożymi łaskami. Doświadczenia, które wynosimy po rekolekcjach uświadomiły nam, że mamy przed sobą jeszcze dużo rzeczy nad którymi musimy pracować. Ufamy, że modlitwa i pomoc Ducha Świętego wyda swoje owoce.
Jezus przygotował dla nas wszystkich wiele łask i dał nam poznać jak bardzo nas umiłował. Po raz kolejny okazało się, że to On nas wezwał i wybrał, byśmy mogli przypomnieć sobie podstawowe prawdy naszej wiary i zrozumieć jak ważna w naszym życiu jest miłość i ufność.
Wszyscy po raz kolejny, ale myślę, że z większą świadomością wybraliśmy Go na swojego Pana i Zbawiciela oddając nasze życie i naszą posługę w Domowym Kościele w Jego ręce.
Dziękujemy Jezusowi za konferencje ks. Kamila, fantastyczną diakonię muzyczną i świetnie zorganizowaną diakonię wychowawczą oraz wszystkich uczestników rekolekcji, a także za wspaniałą organizację całego zespołu w przygotowaniu wszystkich dni rekolekcji ewangelizacyjnych Ruchu Światło-Życie w Domu Rekolekcyjnym “Idylla” w Wiśle Nowej Osadzie."
Uczestnicy rekolekcji – Danuta i Wiesłąw Maciewicz
Materiały do formacji permanentnej animatorów ewangelizacji ORAE II zatytułowane są „ Akademia rozwoju chrześcijanina”. Pogłębiają one duchowość animatorów ewangelizacji w oparciu o 8 filarów rozwoju duchowego, przygotowując ich do coraz głębszego zaangażowania w Nową Ewangelizację. Rekolekcje prowadził ks. Ryszard Piętka i ks. Kamil Kuchejda.
Na konferencjach ks. Ryszard mówił jak powinniśmy zarządzać zasobami powierzonymi nam przez Boga czyli czasem i pieniędzmi. Co robić aby nie marnować czasu i aby jak najlepiej wykorzystać go dla Boga. Następnie mówi o zarządzaniu finansami, a więc o zasadzie wiernej dziesięciny, rozsądnego gospodarowania pozostałymi 90% i o zasadzie hojnego dawania. Seminaria z kolei dotyczyły darów duchowych, modlitwy, głębokiej więzi z Bogiem, przeszkód na drodze duchowej i sposobów jak je pokonywać. Natomiast ks. Kamil mówił o integralności życia, czyli jedności serca, umysłu i działania. O tym że własne przekonania, postawy, słowa, obietnice i działania mają być zgodne z naturą Boga oraz o odpowiedzialności jaką biorę na siebie za decyzje, działanie, służbę w moim życiu. Kapłani postawili wysoko poprzeczkę, my jednak mamy nadzieję, że uda nam się wprowadzać w życie te treści które usłyszeliśmy.
Za ten błogosławiony czas CHWAŁA PANU!!!
Rekolekcje prowadzili: ks. Ryszard Piętka i ks. Bogusław Kastelik.
W rekolekcjach uczestniczyło 20 małżeństw ( w tym jedno z Ukrainy ) wraz ze swoimi dziećmi, razem 72 osoby.
Większość małżeństw należała do DK choć były i takie, które dopiero szukają wspólnoty, w której mogłyby wzrastać.
"Zdecydowałem się napisać to krótkie świadectwo, ponieważ odczuwam że ostatni czas mojego życia jest okresem szczególnej Bożej łaski-zbliżania się do Jezusa.
Kilka tygodni temu zostałem zapytany czy chciałbym uczestniczyć w Seminarium Odnowy Wiary, może troszkę nieświadomie ale z wielką chęcią podjąłem ten szczególny czas. Walcząc ze swoim lenistwem i przeciwnościami starałem się jak najbardziej systematycznie podejmować wskazane codzienne Słowo Boże w namiocie spotkania.
Do domowego kościoła należymy od ośmiu lat zazwyczaj dwa razy do roku jeździmy na różne rekolekcje tematyczne, zgodnie jak to zazwyczaj bywa i tym razem żona wybrała miejsce i czas. I tak znalazłem się ze swoją rodziną, żoną i trzema synami w Wiśle, na rekolekcjach trzy dniowych.
Piątek, konferencja wprowadzająca w temat dnia, a następnie słowo z listu Boga Ojca – Taty do dziecka, który już tak naprawdę znałem, a jednak mocno uderza mnie wers „Raduję się z Ciebie”. Myślę że muszę tutaj powiedzieć że jestem człowiekiem, mocno pragnącym takiej miłości i wsparcia matczyno- ojcowskiego, pomimo tego że już od ponad siedmiu lat sam jestem ojcem, to istniał we mnie spory deficyt miłości. Nigdy wcześniej nie odczuwałem tego tak mocno że mam tam w niebie Ojca doskonałego, który tak dobrze mnie zna i mówi wprost do mnie. Pierwszy raz w życiu byłem w stanie tak się otworzyć że poczułem to wypełnienie, ten spokój i tą świadomość miłości Boga. Na zawsze czas dla mnie, wie jak mi pomóc i czego mi brakuje zawsze da mi to co dla mnie najlepsze. Zawsze miałem odczucie słowa Bożego jako odległe, wymagające interpretacji, nie tak bezpośrednie i kierowane do mnie wprost, dosłownie. Na prawdę radosny , świadomy, wypełniony wróciłem z Wisły, ten czas był dla mnie ważny i bardzo za niego dziękuję Bogu. Krótko mówiąc po weekendzie wracając do codzienności, postanowiłem coś zmienić i zadzwoniłem do mamy zwykła próba rozmowy a jednak się znów nie ułożyło. W środę z niedowierzaniem spojrzałem na dzwoniący do mnie telefon, założyłem że źle wybrała i się rozłączy, wszak ostatni raz (oprócz wczoraj) rozmawiałem z nią jakieś kilka miesięcy temu, a w ciągu ośmiu lat naszego małżeństwa widzieliśmy się kilka może kilkanaście razy, dodam tylko że moi rodzice nie znają praktycznie swoich jedynych trzech wnuków. Długo by o tym pisać myślę że to materiał na sporą książkę, nasze relacje to droga bardzo bolesnych ran i sporej nieakceptacji , która doprowadziła do odpuszczenia kontaktów. Nie chcę aby w jakimkolwiek stopniu moje słowa zabrzmiały jako próba oceny lub osądzenia, co najwyżej samego siebie. Ta rozmowa była jednak inna, pojednawcza, długa i szczera, chyba pierwszy raz w życiu usłyszałem przeprosiny nawet za czas mojego dorastania, zaproszenie na wspólną wigilię bardzo dobrze prorokuje naszym dalszym kontaktom, w to wierzę i powierzam to z żoną w modlitwie. Następnie w czwartek na SOW przyszedł czas wylania Ducha świętego, i otrzymałem słowo/przykazanie z psalmu pierwszego, a Duch Święty powiedział „wylewam na ciebie moje łaski, moje serce jest hojne i pragnę wejść we wszystkie zakamarki twojego serca, ukochałem cię odwieczną miłością, jesteś mi potrzebny, jesteś skarbem w moim sercu, błogosławię ci synku, syneczku, amen”.
Tak dobrze mnie zna, układa, pomaga, wspiera, wymaga ale w zamian masz tak wiele. Dziękuję za ten czas w moim życiu."
Łukasz
"Po raz pierwszy uczestniczyłam w Seminarium Odnowy Wiary. Był to bardzo owocny czas, który przypomniał mi prawdy wiary i odnowił we mnie wiarę. SOW prowadzone jest z bardzo konkretnym i dobitnym przekazem. Najpierw konferencja, a następnie cały tydzień rozważania fragmentów Pisma Św. w tej samej tematyce. To jest coś wspaniałego, to dociera do człowieka.
Po raz pierwszy też uczestniczyłam w modlitwie o uzdrowienie wewnętrzne. Myślę, że każdemu jest potrzebne takie uzdrowienie, oczyszczenie oraz wyrzucenie żali i pretensji. Na koniec seminarium modlitwa wstawiennicza, prośba o konkretny Dar Ducha Św. po otrzymaniu którego chciałabym służyć Bogu."
uczestniczka seminarium
