Droga Wspólnoto!
Za nami rok 2017 i doroczne spotkanie opłatkowe Rodzin Domowego Kościoła, które i w tym roku przypadło nam przeżywać w niedzielę Chrztu Pańskiego.
Dzięki gościnności ks. prałata Józefa Zajdy zgromadziliśmy się w zabytkowym, drewnianym, pięknym kościele pw. Św. Apostołów Szymona i Judy Tadeusza w Łodygowicach.
Nasze spotkanie rozpoczęliśmy od wyśpiewania kilku tradycyjnych kolęd, po których rozpoczęła się uroczysta Eucharystia sprawowana pod przewodnictwem ks. infułata Franciszka Kołacza - pierwszego moderatora DK w archidiecezji krakowskiej, moderatora krajowego i współzałożyciela Domowego Kościoła w diecezji bielsko-żywieckiej. Z ks. Franciszkiem modlili się w intencji rodzin i całej Wspólnoty DK: moderator DK - ks. Jacek Moskal, poprzedni moderator DK - ks. Jerzy Musiałek, ks. proboszcz Józef Zajda, moderator Rejonu Żywiec I- ks. Andrzej Kuźma oraz ks. Marcin Jakubiec
Homilię i w tym roku wygłosił do nas ks. moderator Jacek Moskal. Była ona kontynuacją myśli sprzed roku, kiedy to mocno zaakcentował, że jesteśmy umiłowanymi dziećmi Boga: umiłowaną córką i umiłowanym synem.
Tegoroczną homilię ks. Jacek rozpoczął od stwierdzenia: spotkać się z Chrystusem, to usłyszeć jak bardzo jesteś kochany, jak bardzo jesteś kochana.
Co to znaczy być umiłowanym synem, córką? Jak żyć tą miłością w codzienności?
Po pierwsze: zobaczyć siebie jako dar. Pozwolić siebie Bogu pokochać, pozwolić się obdarować. Przyjąć siebie jako dar, uznać zależność od Ojca, od Ojca, który kocha, przebacza, darzy życiem.
Po drugie: słuchać Ojca, szukać i nasłuchiwać Jego głosu, na wzór Chrystusa, który był cały wsłuchany w Ojca, cały szukający Ojca i Jego woli…
Ważne jest, aby głosu Pana ciągle szukać i rozeznawać, czego ode mnie Pan oczekuje dziś…
Życie syna i córki, to życie w prawdzie… To życie ponad poprawność i ponad przeciętność. To życie w zażyłości z Jezusem, w relacji osobowej z Nim…
Trzeba bojować o życie syna i córki, o to bardziej i więcej. Bardziej trzeba bojować o zażyłość z Jezusem , by to była odpowiedź na Miłość, która się dla nas narodziła…
Kochani to tylko niektóre zatrzymane w sercu i pamięci myśli z homilii.
Bardzo gorąco zachęcamy Was, abyście jeszcze uzupełnili je czytając relacje ze spotkania opłatkowego rodzin autorstwa Uli Rogólskiej na stronie internetowej Gościa.
http://bielsko.gosc.pl/doc/4437558.Szkola-oazowych-synow-i-corek-w-Lodygowicach
Przed zakończeniem Mszy Świętej, kilka bardzo ciepłych słów skierował do zgromadzonych rodzin ks. Franciszek Kołacz, wyrażając radość ze spotkania, życzliwość jaką darzy Domowy Kościół naszej diecezji, którego czuje się współtwórcą. Wzruszyły nas jego wspomnienia sprzed 25-laty, rozpoznanie wśród Wspólnoty znajomych twarzy i żarty uświadamiające upływ czasu: „Aleście się postarzeli, posiwieli” , „ ksiądz Jerzy, to już dziadek, a ja to stary dziad”. Śmialiśmy się razem z księdzem Franciszkiem.
Po kończącym Eucharystię błogosławieństwie i odśpiewaniu ostatniej już kolędy przez Parafialny Chór Cantata, który to uświetnił sprawowaną Liturgię, rodziny zostały zaproszone przez parę rejonową na drugą część spotkania do Gminnego Ośrodka Kultury.
Tam był czas na składanie sobie życzeń noworocznych, przeżywania radości spotkania we Wspólnocie.
Chyba wszyscy byliśmy urzeczeni wystrojem obszernej sali, pięknie przystrojonymi stołami i obfitością smakołyków na stołach. Ciasta były pyszne, barszczyk i krokieciki wyśmienite, obsługa pierwszej klasy.
Wspólnota łodygowicka pięknie nas przyjęła i ugościła. I jakby tego jeszcze było za mało, ku naszej radości, zaprosili Zespół Regionalny Magurzanie, który to skocznie i radośnie wyśpiewywał dla nas pastorałki.
Droga nam Wspólnoto!
Bogu najpierw należy się wdzięczność za Jego Miłość i dany nam czas na spotkanie, następnie kapłanom, dzięki którym mogliśmy się karmić Eucharystycznym Chlebem, potem parze rejonowej Irenie i Wojciechowi Hubczakom z rodzinami Rejonu Żywiec I, a zwłaszcza łodygowickiej Wspólnocie, która nas gościła i Wam wszystkim, którzy przybyliście na to doroczne spotkanie.
Nie sposób nie wyrazić również wdzięczności pani redaktor Gościa Niedzielnego Uli Rogólskiej, towarzyszącej nam zawsze w ważnych dla naszej Wspólnoty wydarzeniach, dzięki której możemy wspominać te wydarzenia oglądając z nich zdjęcia i czytając relacje.
Gloria in excelsis Deo
Wdzięczni za dar spotkania
Zosia i Adam Jaroszowie
Para diecezjalna
